Blog #6
Travel-day begint altijd vroeg, zo ook vandaag. Om 07:10 zaten we in de auto op weg naar Schiphol. De koffers (nauwelijks) dicht, de handbagage volgepropt, alles klaar voor vertrek. Het was heel erg rustig op de weg, dus we waren ruim op tijd op de luchthaven. Het was redelijk druk en het kleurde overal oranje van de olympische sporters op weg naar Tokio (inclusief voorrang bij inchecken, security checks en douane). Na een bananenbroodje en een smoothie was het tijd om de koffers in te checken, ons stapeltje met Curaçaose papieren te laten verifiëren en door de security en douane te gaan. Dat ging allemaal mooi vlot, dus was er achter de douane nog mooi de tijd om over de luchthaven te wandelen. Na een cola zero en een halve twix (voor de insiders: pre-breakfast-snack!)
Tegen kwart over 2 zijn we naar gate F6 gewandeld, waar ons vliegtuig al stond te wachten. Na nog een tijdje in de rij te hebben gestaan, was het tijd om te boarden. Op stoel 34J en 34K, precies boven de vleugel aan de rechterkant, konden we met comfortabele beenruimte aan onze reis beginnen. Het stijgen verliep zoals gepland, ogen dicht, hyperventileren en tranen met tuiten, maar toen ik eenmaal bijgekomen was, ging de rest van de vlucht verrassend goed. KLM gaf ons prima service, met prima eten, een heerlijk kokostoetje en inclusief glaasjes melk - hoewel de stewardess me geloof ik wel wat lastig vond toen ik daar tot twee keer toe om vroeg. Zo'n lange reis gaf me ook de tijd om nog eens van die films te kijken waar je net niet voor naar de bioscoop gaat, maar die je wel interessant vindt. In dit geval: Yesterday. Leuke film, goed besluit om er niet de prijs van een bioscoopkaartje voor te betalen. De rest van de vlucht heb ik enorm mijn best gedaan om een beetje te slapen (zie hieronder het bewijs, ik heb echt scheef gezeten in een vliegtuig). Gelukkig was stoel 34H niet bezet en konden we met een grote stoelendans alle ruimte benutten.
Bij aankomst op Curaçao konden we gelukkig vrij vlot door de immigrations, waar ze eigenlijk alleen geïnteresseerd waren in een negatieve PCR test en een paspoort check. Zo gepiept. We hebben toch gekozen voor een taxi ritje naar ons Academy Hotel. Er schijnt ook wel een bus te rijden naar Punda, maar in het donker leek het ons een beter idee om daar maar niet voor te kiezen. Daar waren we achteraf erg blij mee, we belandden in een steegje waar het hotel met tralies op slot al afgesloten was, het heeft een open verbinding met de buitenlucht. De lift was kapot, de kamer niet heel erg schoon, en de douche heeft alleen maar koud water, maar ach, we hoeven hier gelukkig alleen maar te slapen...