Blog #8 

Inmiddels zijn we aardig geacclimatiseerd op het eiland. De jetlag is wat afgezakt en we slapen wat beter. Het eiland heeft prachtige natuur, waar we de afgelopen dagen met volle teugen van hebben genoten. Witte zandstranden met azuurblauw water, rotswanden waar je u tegen zegt, prachtige bergen en cactussen die tot in de wolken groeien. 

We hebben traditiegetrouw een mooi uitstapje gemaakt met een sightseeing bus. We kozen voor de lokale Irie Tours, met een mooie gekleurde bus, waar geen glas in de ramen zat en die qua vering een hoop te wensen over liet (voor de insidersFly Away Bus all over again...). De bus racete met 80 km/h over de Julianabrug, die 60 meter hoog is, en onze chauffeur Miguel nam de bochten alsof hij Max Verstappen in eigen persoon was. Daar ontstonden toch wel enige vliegtuighandjes door... Toch was het een leuke dag, waarin we goed verzorgd werden door Miguel. Hij was vastbesloten onze namen te leren en met een volledig Nederlandse groep was het ook interessant om te weten waar we vandaan komen. Toen de naam Midwolda viel, was er even een stilte, waarna er vraagtekens boven alle hoofden verschenen. We hebben keurig uitgelegd dat het 'een plaatsje in het Noordoosten van Groningen' is, niets teveel gezegd, toch? Hij voorzag ons tussen de middag van lokale Curaçaose gerechten, of deed in ieder geval een poging, maar wij kozen voor de kippensoep. Kregen we een enorme kom soep voor de neus, waar we makkelijk met 3 personen van konden eten. Portie groottes zijn sowieso erg Amerikaans hier op het eiland. 

De tour bestond verder uit een trip over het hele eiland, van Oost tot West, wat ongeveer 60 km lang is. Het eiland is 17 kilometer breed, met het vliegveld aan de ene kant en ons plekje in Willemstad aan de andere kant. Aangezien wij geen huurauto hebben, en het openbaar vervoer hier ongeveer niet bestaat, konden we op deze manier mooi het hele eiland zien. We hebben de buurten van Punda, Otrobanda, Pietermaai en Scharloo gezien, met zijn mooie en minder mooie kanten. De huizen zijn gemaakt van versteend koraal en moeten daarom ieder jaar geschilderd worden, anders krijg je 'muurkanker'. De voorbeelden daarvan hebben we gezien, en als dat gebeurt, maakt het de buurt gelijk een stuk shabby'er. We kwamen langs mooie muurschilderingen op de huizen (insta waardig, wie weet lopen we er nog een keer naar toe), en zagen kunstwerken gemaakt van gerecycled materiaal. Ook bevatte de tour een uitstapje naar de enige echte fabriek waar originele Curaçaose likeur gemaakt wordt, smaakte bovendien heerlijk naar sinaasappellikeur. De middag bestaat uit het bezoeken van een strandje, waar wij heerlijk in de schaduw op een terrasje hebben gezeten en ik genoten heb van mijn eerste smoothie, die ze hier Batido noemen. Op de terugweg naar onze pick-up locatie hebben we nog flamingo's gespot. Heerlijke dag uit! 

Ook hebben we Fort Rif bezocht, een grote shoppingmall vlakbij de terminal van de cruiseschepen, van waar je een prachtig uitzicht hebt over Punda. Er is een historische wandelroute daar, met bordjes waar je kunt leren over de geschiedenis van Curaçao. 

 

In de tussentijd zijn we dus ook wat gewend aan de tijdzone, waardoor we na 19u nog wakker zijn, en de pontjesbrug in het donker hebben bezocht. Het is hier binnen 20 minuten pikdonker. De brug geeft dan allerlei gekleurde lichtjes, en met nog aangename temperaturen is het 's avonds goed toeven. De dagjes uit worden gecompenseerd met heerlijk luieren en lekker eten, we vermaken ons hier dus prima!