Blog #9
De laatste paar dagen op Curaçao zijn alweer aangebroken. We genieten nog volop van het eiland. We zijn inmiddels gelukkig twee keer negatief getest, waardoor we a.s. maandag door kunnen vliegen via Miami naar New York. Eindbestemming komt dus aardig in zicht! De afgelopen dagen hebben we nog wat bijzonderheden beleefd die ik jullie niet wilde onthouden, dus hou je vast...
De Pontjesbrug, waar ik al een paar keer over heb geschreven, is een bijzondere brug, waarover ik de vorige keer schreef dat je er op mag blijven staan als hij open gaat. Dat is ook waar, als er een roze vlag hangt bij de burg, gaat hij maximaal een kwartiertje open en dus mag je er dan op blijven staan. Deze week hing er op een gegeven moment echter een blauwe vlag, waardoor we inmiddels wisten dat de brug een stuk langer open zou gaan. Als de blauwe vlag er hangt, gaat de brug zeker 20-30 minuten open en dus is het verstandiger om op dat moment niet op de brug te staan. Wij waren aan de overkant in Otrobanda, om de bijzondere muurschildering waar ik eerder over schreef nog eens van dichtbij te bekijken (zie hieronder het bewijs dat ik er echt was...). Op het moment dat we terug wilden via de Pontjesbrug, ging hij dus open, inclusief blauwe vlag. De brug wijkt dan helemaal en ligt parallel aan de twee kades, zodat grote schepen er langs kunnen. Op dat moment gaat de gratis Ferry varen, waar wij ook dankbaar gebruik van hebben gemaakt. Echt een heel bijzonder gezicht om die brug helemaal op een andere plaats te zien liggen.
We hebben ook een dag doorgebracht in het Sea Aquarium en de Dolphin Academy van Curaçao. Echt een hele leuke plek, waar je veel kunt leren over de waterbevolking hier, waar je allerlei demonstraties kunt zien en waar je natuurlijk - hoogtepunt! - een dolfijn kunt ontmoeten. Je kunt er kiezen uit verschillende opties, waaronder een Dolphin Swim, of een Dolphin Encounter. Bij de Swim ga je in het water met de dolfijnen, bij de Encounter (die wij gekozen hadden), ga je op een platform aan de zijkant van een bassin staan, waar je de dolfijnen van dichtbij kunt ontmoeten. We hadden voor deze optie gekozen, omdat je bij het zwemmen per se flippers aan moet en dat over het algemeen niet zo'n succes is vanwege kramp. De watertemperatuur in het bassin was aangenaam, maar de rand van het bassin was wel wat pijnlijk voor de voetjes en er zwommen visjes die af en toe in de muggenbulten op m'n benen beten...
De dolfijn die wij ontmoet hebben heet Machu. Trainster Ingrid vertelde allerlei feitjes over dolfijnen, onder andere dat ze ongeveer 100 tanden, een schutkleur aan zowel de bovenkant als onderkant en je kunt alleen aan de buitenkant zien of het een mannetje of een vrouwtje is. Ze demonstreerde de echolocatie en dat dolfijnen hun eigen naam in een geluidje uitdrukken, die dan vervolgens geïmiteerd wordt door de andere dolfijnen als ze een specifieke soortgenoot willen roepen. Machu zat in het bassin samen met Mateo, die ouder is dan hij en daarom de leider van hun groepje. Wanneer de dolfijnen gevraagd wordt om een kunstje te laten zien, coördineren ze dat onder water en doen het tegelijkertijd. Bij de Dolphin Academy trainen ze de dolfijnen en gaan ze er liefdevol mee om. Ze leren de dolfijnen via positieve bekrachtiging met een fluitje en veel enthousiasme allerlei intrigerende trucjes aan. Zo hebben we de dolfijnen laten zwaaien, klappen, spetteren, een bommetje laten maken, een handstand laten doen en rondjes laten draaien. We mochten Machu aaien bij de rugvin en op zijn buik en de huid voelde echt heel zacht. Als afsluiter kregen we een kusje van Machu, mochten we hem laten zingen en mochten we handjes schudden.
We hebben enorm genoten van deze geweldige ervaring, van het uitzicht vanaf deze plek en van de andere dieren die we konden bewonderen - nog meer flamingo's bijvoorbeeld. Met deze geweldige afsluiter laat ik jullie op Curaçao achter, en ik spreek jullie graag weer na onze travels richting de Verenigde Staten!