Hey there!
Blog #36
Alweer een maand geleden dat ik voor het laatst iets opschreef op deze plek. Is er de afgelopen maand niets gebeurd? Heb ik niets gedaan? Integendeel! Maar het is vast een goed teken dat ik het hier zo naar mijn zin heb, dat het opschrijven van alle gebeurtenissen er een beetje bij in schiet. Omdat het toch wel leuk is voor later om de voortgang een beetje terug te lezen heb ik maar weer een poging gedaan alles samen te vatten! Enjoy!
Werk-technisch gezien zijn er een hele hoop dingen tegelijk die samenkomen. Waar ik in het begin soms moeite had de dagen te vullen met waardevolle dingen, is het nu soms zo dat de dag te kort is om alle taken af te werken. Mijn instelling is meestal om aan iets te beginnen en dat dan ook af te maken, hoe lang het ook duurt, maar de afgelopen week heb ik geprobeerd om af en toe iets te laten liggen tot de volgende dag, of ergens niet aan te beginnen en er een aparte tijd voor te reserveren. Dat werkt aan de ene kant wel goed, omdat je niet tot heel laat aan het werk bent, maar het zorgt soms ook voor een hoofd vol met dingen 'die nog moeten gebeuren' en to-do-lists die groeien in plaats van slinken. Mijn nieuwe strategie is om in ieder geval voor vrijdagavond te zorgen dat het wel af is, zodat het weekend met een leeg hoofd tegemoet getreden kan worden. Een korte update voor later van alle projecten... Het is niet gelukt om een eigen studie op te zetten (wat wel het plan was, naar muziektherapie tijdens pijnlijke procedures op de NICU). Dit is vooral COVID gerelateerd, want voor mijn project zouden er 6 mensen naast de couveuse moeten staan, en dat is helaas lange tijd niet mogelijk geweest. In plaats van dat project heb ik gelukkig een nieuw project bedacht, van kwalitatieve aard, waarin ik de HeartSong interventie vanuit ouderperspectief en verpleegkundig perspectief ga evalueren. Ik hoop snel toestemming van de ethische commissie te krijgen voor die studie, en dan voordat mijn officiële tijd er hier op zit alle data te verzamelen middels telefooninterviews (gelukkig dus niet COVID sensitief!). Daarnaast gaat de studie waarin we NIRS gebruiken bijna starten, de laatste hikjes en kinderziektes moeten er nog uit, maar dan gaat dat toch van start. De voorbereidingen kostten toch meer tijd en gedoe dan eerder gedacht. Hoewel mijn supervisors hopen dat de dataverzameling daarvan ook lukt voor ik hier klaar ben, zie ik dat - realistisch gezien - nog niet gebeuren en verwacht ik dat mijn opvolger daar vooral mee aan de slag zal gaan. Rondom de survey van de Visiting Artists Series is ook enig gedoe geweest, waarbij het niet zo gemakkelijk is om die surveys te verzamelen van voorbijgangers (lees: patiënten en stafleden). Daarom hebben we nu een staf brede mail uitgestuurd en daar zijn wel een tiental extra surveys uitgekomen (hooray!). De studie die kijkt naar de relatie tussen instrument en associatie bij dat geluid is ongoing, maar ook daar is een hoop werk voor verzet. Al mijn ondersteunende werk voor andere projecten gaat ook gewoon door, zoals intakes voor de Stroke study en REDCap support voor de post-COVID studie. Oh ja, en ik ben ook nog zo gek geweest om me aan te bieden voor het bouwen van een website voor het symposium dat in mei georganiseerd wordt... Had ik al gezegd dat het veel is?
Mijn Groningse werk loopt ook rustig maar gestaag door. Ik hoop eind juni alle PhD werkzaamheden af te ronden en dat is vanuit het buitenland best ambitieus. Gelukkig heb ik leuke studieplekjes gevonden, fijne cafeetjes waar de koffie (lees: warme chocolademelk, want ik houd niet van koffie) lekker smaakt en waardoor je er toch ook even uit bent. Omdat het kan (en omdat ik het leuk vind) zijn er an passant nog een handjevol studentenprojecten waar ik bij betrokken ben geraakt, schrijf ik een algemene introductie en discussie, wacht ik op de laatste resultaten voor de laatste hoofdstukken en ben ik voorzichtig gestart met nadenken over de layout en de afronding van dit 10-jarig project. Multitasken zei je?
Omdat het natuurlijk ook de bedoeling is om leuke dingen te doen terwijl ik hier in Jersey City zit, en omdat daar een hoop persoonlijke overwinningen vandaan komen, heb ik geprobeerd daar toch ook wat tijd voor te vinden. Vandaag drie dingen om te vertellen: solo cinema, Italiaans eten en Harry Potter op Broadway. Te beginnen bij dat eerste. Ben je wel eens in je uppie naar de bioscoop geweest? Ik nog nooit voor deze keer. Eén van mijn favoriete YouTubers zweert er echter bij, en dus had ik besloten het ook eens uit te testen. Op een random woensdag ben ik uit mijn werk naar de mall doorgereden met de trein en, hoewel ik daar natuurlijk veel te vroeg aan was gekomen, ben ik naar de bioscoop gegaan. Met een grote cherry vanilla coca cola zero op zak (regular size, $6 en zeker 1,2L) en Marry Me voor de boeg zat ik in mijn stoeltje. Van te voren dacht ik dat iedereen naar mij zou kijken en het gek zou vinden om een lonely wolf in de bioscoop te zien, was dat natuurlijk niet het geval. Niemand die naar me keek, en ik kon heerlijk genieten van 1,5 uur trash romcom! Nummer twee. Italiaans eten. Eén van mijn collega's, die ook in Jersey City woont, probeert samen met mij vaak nieuwe restaurantjes uit. Altijd gezellig en altijd feest. Ik mocht dit keer kiezen en iets Europees was al lang geleden. Met bruschetta en olijven tapenade, spaghetti carbonara met parmezaanse kaas, een salade met mozzarella en tomaatjes en een tiramisu (by far mijn favoriete toetje!) was dit een heel geslaagde avond. Portiegrootte natuurlijk opnieuw gigantisch, maar gelukkig hadden we besloten om alle gerechtjes te delen. En dan het hoogtepunt, nummer 3. Harry Potter op Broadway. Gewoon op een dinsdagavond als een vroeg verjaardagscadeau. Ik had even de memo gemist dat dit stuk 3,5 uur duurt en dat ik dus pas laat thuis zou zijn. Voor wie mij een beetje kent: ik ben een koalabeertje en slaap ongeveer 10 uur per dag (heerlijk!) en dus kostte dit me wel een paar uurtjes slaap. Dat was het echter zeker waard. Dit toneelstuk zat ingenieus in elkaar, met alle classic Harry Potter elementen. Je moet wel wat backstory hebben om dit toneelstuk te begrijpen - als je niet weet wie Cedric is en geen idee hebt wat Wisseldrank doet dan is dit niet voor jou - maar als je dat hebt dan is het echt geweldig in elkaar gezet. Magische momenten waarin personages door een telefooncel verdwijnen, veranderen in iemand anders, of door de zaal vliegen: het zat er allemaal in. Het enige jammere was dat er geen Harry Potter muziek in het stuk gestopt was. We hadden geweldig goede stoelen ook, op de ring, eerste rij aan de linkerkant. Bij twee-voor-de-prijs-van-één Broadway ticket week is dat nog wel te doen. Voorafgaand aan het toneelstuk nog heerlijke noedels met kip gegeten en een Bubble tea van passievrucht en kokosnoot, super fris. Geslaagde avond, geslaagd verjaardagscadeautje voor mezelf. Hieronder een kleine photodump van de deze leuke uitjes!
