It's beginning to look a lot like Christmas
Blog #31
De week voor kerst alweer, de tijd vliegt enorm. Wat bijzonder dat ik al een bijna een half jaar van huis ben en straks hier kerst en oud&nieuw mag vieren. Ik verbaasde me deze week over hoe men hier tegen december aankijkt. Ze noemen het 'the holidays' en bedoelen dan eigenlijk dat er in december toch net niks gedaan wordt. Heerlijke filosofie, alles wordt doorgeschoven naar het nieuwe jaar. Waar ik gewend was om alles nog 'net voor kerst' even af te ronden, of zelfs op oudjaarsdag nog aan de slag te zijn, is daar nu geen enkele noodzaak toe (voor werk-werk dan, want voor PhD dingen is altijd noodzaak...). Deze week dan een verslag van de week voor kerst!
De week voor kerst begon met een Secret Santa rondje via Zoom. Vorige week schreef ik dat ik mijn cadeautje in een tasje en inpakpapier gestopt had. Dat had niet gehoeven, de meeste mensen kregen een cadeautasje zonder ingepakte cadeautjes. Kreeg er wel een complimentje over, heb het inpak talent blijkbaar van m'n moeder geërfd! Mijn cadeautjes waren heel erg aardig, een mok met "New York" en de skyline van Manhattan erop, met daarin wat lekkere chocolaatjes en zo'n sneeuwbal die je doet denken aan de plek waar je geweest bent. Zie de foto hieronder. De anderen kregen ook mokken, chocolaatjes, en enkele originele cadeautjes zoals een cocktailboek en een journal. Nadat alle cadeautjes uitgepakt waren, was het tijd voor een spelletje 'finish the song', waarin je met het laatste woord van het laatst gezongen liedje een nieuwe zin moest zingen. Zo niet mijn ding, zeker niet via Zoom, hoewel ik graag een potje liedjes de kamer in knal samen met het zusje (waar het bijna weer tijd voor is!). Aan het eind van de dag was het tijd voor m'n holiday prep supermarkt trip, waarbij ik met vier volle tassen thuiskwam, maar wel alle ingrediënten en benodigdheden voor het kerstdiner binnengehaald heb. Overigens was ik weer eens vergeten om vlees uit de vriezer te halen en dus heb ik mezelf getrakteerd op een Chicken Parm Sandwich en een cheesecake taartje!
De woensdag was best wel chill, koud buiten met een lekker zonnetje en dus tijd voor een stukje wandelen. Vanuit het ziekenhuis werd gevraagd om, voor zover dat mogelijk is, thuis te werken vanwege de omicron covid-19 variant. Ik probeer dus de dingen die ik in het ziekenhuis moet doen te clusteren en op één dag te plannen, zodat ik daar niet onnodig ben. Dat heeft als bijkomend voordeel dat er geen 2 uur reistijd per dag is en je lekker de radio of een podcast aan kan zetten op de achtergrond. Scare van de week op kwam vervolgens op woensdagavond, tien voor zes: ik sta keurig m'n hamburgertje te bakken en m'n boontjes te koken, gaat ineens keihard het alarm af in mijn slaapkamer. Tegen het plafond van de schrik, bonzend hart, maar in ieder geval duidelijk dat als zoiets gebeurt als er echt brand uitbreekt, je daar nooit doorheen kan slapen. De meest logische verklaring leek me dan toch dat er rook is ontstaan door het koken (hoewel ik keurig de afzuiger aan had en het alarm in de keuken niet piepte...). Voor de zekerheid de afzuiger maar op volle sterkte aan gezet en na een minuutje stopte het alarm met piepen. Nog geprobeerd om het alarm handmatig uit te zetten, maar zelfs staand op een krukje ben ik te klein om erbij te kunnen...
Gelukkig is de dagen erna geen alarm meer voorgekomen. Wel een hoogtepunt van de week: weer een bezoekje aan de bioscoop en dit keer voor West Side Story. Ik had er al heel erg veel verhalen over gehoord, dus de verwachtingen waren hooggespannen. Hoewel het dan eigenlijk alleen maar tegen kan vallen, overtrof het dit keer alle verwachtingen. Echt waar, wat een meesterwerk. Eigenlijk had het ook niet anders gekund met Steven Spielberg als regisseur. En ondanks dat je weet hoe het verhaal gaat, de muziek al kent, en weet hoe het gaat aflopen, werd ik er helemaal door gegrepen. Ik zat er van begin tot eind helemaal in, de sfeer is geweldig gecaptured en de dansscènes zijn fenomenaal. Enorme aanrader voor iedereen die 'm nog niet gezien heeft. En voor wie het op dit moment niet kan zien omdat er weer een lockdown geldt: eentje voor op je watchlist voor wanneer hij op een streamingsdienst verschijnt! Overigens was dit het goedkoopste bezoekje aan een bioscoop ever, want de betaalsystemen van AMC waren uitgevallen en dus kregen we 2 gratis tickets, een gratis hotdog en een gratis bakje (lees: drie persoons portie) nacho's.
Voor ons Nederlanders is kerstavond over het algemeen niet zo'n enorme happening, wij gaan meestal pas los op eerst een tweede kerstdag. In de VS is kerstavond het moment waarop Santa de cadeautjes komt brengen en dus de tijd voor het vieren van kerst. Een lieve collega heeft me deze avond mee uit eten genomen naar een Korean barbecue plek (blijkbaar is dit een hype...). Hij had gereserveerd en me uitgenodigd, dus ik heb het er maar van genomen. Wel aangeboden om mee te betalen, maar dat wilde hij niet horen. Hij bestelde Saké voor ons, waar ik twee glaasjes van opgedronken heb, verder een egg soufflé, groenten, en een beef platter. Bijzondere ervaring, hier zat de bbq in de tafel, en kwamen de serveersters het ter plekke voor je klaarmaken. Voor de insiders: een soort steengrillen, maar dan met iemand die de grill voor je komt bedienen. Het eten was voortreffelijk, maar ik had wel wat moeite met het vasthouden van de stokjes en heb dus om een babyvork gevraagd (oeps). Omdat het kerstavond was kregen we een glaasje Sangria van het huis, inclusief disco ijsblokjes, maar die hoefde mijn collega niet, dus heb ik ze allebei maar leeggedronken. Na het eten hebben we nog een klein stukje gelopen, onder andere langs de etalages van Macy's. Geweldige avond om de week naar kerst mee af te sluiten. Nog een paar uurtjes en dan gaat de mooiste week van het jaar van start: kerstvakantie, de Top2000, en visite om de stad mee te beleven!
