De vijf dingen die je na 1 week USA al mist
Blog #12
Inmiddels woon ik een weekje op mezelf in Jersey City. Het begin was toch moeilijker dan ik gedacht had, het was ineens stil en je moet jezelf vermaken. Dat vergt een instelling die nog een beetje moet komen, namelijk iets ondernemen in mijn eentje. Om daar rustig aan te wennen heb ik de afgelopen week een paar lange wandelingen door de buurt gemaakt, inclusief een mooie wandeling langs de Waterfront en een bezoek aan het 9/11 Monument hier, en besloten op mijn dooie gemakje gewend te raken aan het leven hier. Ik had voorafgaand aan mijn vertrek hiernaartoe een lijstje gemaakt van alles wat ik graag wil zien, maar ben daar nog niet aan begonnen. Ik heb inmiddels een paar keer boodschappen gedaan bij de Target, met stip mijn favoriete winkel. De gezonde boodschappen hebben geresulteerd in een aantal prima maaltijden, met onder andere broccoli, wraps en een pastamaaltijd op het menu. De (ietsje) ongezondere boodschappen hebben geresulteerd in kennismaking met fijne nieuwe snacks. Ik wist al dat ik s'mores fan was, maar in chocolade en poptarts vorm ben ik daar nog extra fan van geworden. Er zijn ook nog wat voorbereidingen in volle gang voor het starten van mijn Fellowship over twee weken (daarover later meer). En ik heb genoten van (al een paar seizoenen) Downton Abbey op Netflix.
Ik dacht dat het wel leuk zou zijn om over het komende jaar af en toe een top vijf te delen. Vijf dingen die me bezighouden, of vijf dingen die je echt moet proberen als je in New York bent. Maar vandaag de eerste, geïnspireerd op de mood van de afgelopen week: de top vijf van triviale dingen die je na 1 week USA al mist. Here we go.
5. Een auto voor de deur die je overal naartoe brengt. Of een fiets, ook goed. Het is even wennen om weer afhankelijk te zijn van het openbaar vervoer. Al zou ik hier voor geen goud willen autorijden, want het systeem hier zou er voor zorgen dat ik tal van ongelukken zou veroorzaken. Je mag hier namelijk door rood rechtsaf slaan, de verkeerslichten staan aan de overkant van het kruispunt, waardoor je helemaal niet doorhebt dat ze op groen gaan en er wordt getoeterd alsof er levens vanaf hangen. Overigens wil ik hier ook niet fietsen, want fietspaden kennen ze niet en het is zo enorm groot, dat je geen idee hebt waar je precies wel en niet mag fietsen.
4. De OV-chipkaart. Voor wie nog nooit in New Jersey of New York is geweest, het openbaar vervoer in de States valt enorm tegen. Ja, het gaat vaak en het brengt je overal waar je moet zijn, maar het ziet er shabby uit en de tickets zijn gemaakt van niet zo stevig plastic. Het doet me een beetje denken aan het metrosysteem van Parijs, waar je met een papieren ticket de stations in moet. Hier is het dus een felgeel metrokaartje, waar je alleen op een station via een automaat geld op kunt zetten. We mogen ons in Nederland in onze handjes knijpen met een app waarin je geld op je kaart kunt zetten, precies kan zien hoeveel je verbruikt hebt en automatisch kan opladen. Bovendien kunnen wij onze kaart voor alle OV gebruiken, maar moet je hier voor ieder vervoersmiddel een ander kaartje hebben. De Lightrail, bijvoorbeeld, kun je met een metrokaart niet gebruiken.
3. Mijn eigen bed en mijn eigen hoofdkussen. Had ik al eens gezegd dat ik een gewoontedier ben? Ja? Nou, mijn eigen hoofdkussen is iets wat ik echt had moeten inpakken en hiermee naartoe had moeten nemen. Maar, geloof het of niet, ik had twee enorme koffers stampvol kleding en er was geen ruimte voor een hoofdkussen. Het bed hier slaapt overigens prima, en ik ben er al best aan gewend geraakt, maar toch is er dat kleine beetje heimwee naar mijn eigen bed (ondanks dat het een eenpersoonsbed is).
2. De levensmiddelen waar je in Nederland zo erg aan gewend bent geraakt en die je dus nooit meer voor lief zult aannemen. Een paar voorbeelden: kaas, zonder dat het pittig smaakt of in smeltplakjes vorm verkocht wordt, melk die niet zoet smaakt - overigens smaakt bijna alles hier zoet -, meer variatie in thee dan alleen groene thee met perzik, hagelslag voor op brood en smeerbare boter die niet naar zout smaakt, wasverzachter om je was lekker te laten ruiken en Zwitsal producten (gelukkig had ik een flacon handzeep meegenomen!). Natuurlijk zijn er ook genoeg nieuwe levensmiddelen hier die het proberen waard zijn, maar die bewaar ik voor een volgende top 5.
Met stip op 1. Water zonder chloor. Als je hier onder de douche stapt, de kraan open zet of het toilet doortrekt, ruik je zwembad. Nu ben ik best wel van het zwembad zoals jullie vast weten, maar na het zwemmen ga ik graag onder een fijne warme douche die niet naar chloor ruikt. Bovendien is het funest voor je haar. Ook smaakt het bijzonder vies. Gelukkig heeft de koelkast hier een 'gefilterd water' optie, waardoor het drinkwater en de thee wel "gewoon" smaakt.
De eerste top vijf, daar was ie dan. Suggesties voor nieuwe top vijfs zijn van harte welkom! Overigens heb ik van veel van jullie al een prachtig kaartje mogen ontvangen, waarvoor hartelijk dank, het is heel erg fijn om die hier te kunnen neerzetten en af en toe eens te kunnen lezen. Dat vrolijkt de boel (en mij) hier echt op!