Blog #47
Als je een trouwe lezer van de blog bent, heb je wellicht een dagje gemist. Dat klopt. Onze tweede Magic Kingdom dag eindigde nogal laat en ik had de energie niet meer om een heel verhaal te typen. Je had m’n hoofd in de spiegel moeten zien, ’t is maar goed dat ik nooit make-up draag. Afijn, genoeg geklaagd, tijd om je mee te nemen in deze dag en de dag erna waarin we naar Disney Springs geweest zijn.
Op de vrijdag waarop we naar Magic Kingdom gingen was het erg druk. En als ik zeg erg druk, dan bedoel ik ERG druk. Bij aankomst van het Ticket en Transportation Center was de rij van de monorail al zo lang, dat ik besloot met de Ferryboat te gaan. Het idee erachter: meer ruimte op de boot dus zijn we er vast sneller. Niet waar, maar wel leuk om eens met de boot naar Magic Kingdom te varen, want het uitzicht op het kasteel is magnifiek. Eenmaal binnen was het de dag van de lange wachtrijen. De eerste attractie was de Peter Pan. Voor de insiders: kom mee, nana! Daarna was het tijd voor een snack die nog op de lijst stond, namelijk de Grey Stuff cupcake van Gaston’s Tavern. Je zou deze Grey Stuff kunnen kennen als je net als ik een Disney fanaat bent en Belle en het Beest ongeveer 300 keer gezien hebt. Bonuspunten als je weet uit welk muziekstuk dit snackje komt! Smaakte overigens precies zoals het liedje aangeeft.
Daarna een attractie en een ontmoeting die z’n eigen alinea behoeft. Mijn favoriete Disneyfiguur is Winnie de Pooh, altijd al geweest, en daarom was het tijd voor de attractie die zijn naam draagt. In een Winnie de Pooh t-shirt, want die had ik vooraf keurig gescoord. Deze attractie bestaat niet in Disneyland Parijs, dus dit was een unieke ervaring. Je gaat in een karretje door de ‘waaidag’ heen. Vooraf loop je door een wachtrij die in Winnie stijl gemaakt is, met bijen, honingpotten en pagina’s uit de klassieke boeken. Naast de attractie kon je Winnie en Tijgertje ontmoeten en dus hebben we daar ook nog even van genoten. Aan onze stralende hoofdjes te zien is het natuurlijk een top ontmoeting geweest!
De dag vervolgde met een lunch bij Pinocchio Village Hous en als toetje een Cheshire Cat Tail. Daarna hadden we bedacht om in de Seven Dwarfs Mine Train te gaan, maar de wachtrij was 135 minuten lang en de voeten deden al behoorlijk zeer, dus dat werd ‘m vandaag niet. Daarom kozen we voor het treintje rond het park, een klassieker. Toen we daar uit kwamen liepen net de marching bands voorbij die voorafgaan aan de parade, dus hebben we een plekje gezocht en de parade nog een keer bekeken. Verdient vandaag z’n eigen vermelding, want middenin de parade loopt Vetje (uit Peter Pan, als je geen insider bent) en daar kregen zowel Moeders als ik een hand van! Ik heb nog nooit een hand van een figuur gekregen middenin een parade, denk dat ik ‘m nooit meer was…
Na de parade hebben we wat winkeltjes bekeken en zijn we via Main Street naar Tomorrowland gelopen. Daar was het ook erg druk, maar de Carousel of Progress had een korte wachttijd, dus die hebben we gedaan. Het liedje van deze attractie gaat niet meer uit je hoofd, zelfs een dag later word je er mee wakker. Heerlijk! Daarna bedacht ik de Peoplemover uit te proberen, maar nog geen 5 tellen nadat we er in zaten, ging de Peoplemover kapot. Dus moesten we er ook weer uit. Daar baalde ik even (lees: best wel lang) van, want deze stond echt hoog op m’n lijstje. Gelukkig was daar op de terugweg naar Main Street de Monsters Inc Laughing show, waar we even heerlijk om de afgrijselijk flauwe humor gelachen hebben. Eenmaal weer uit de show hebben we bij Caseys Corner corndogs gegeten en als toetje bij het ijswinkeltje (voor de insiders: ja, die) een ijs(je) gekocht. Bij Caseys Corner zat nog een pianist te spelen, die echt magnifiek was, maar in deze blog lukt het niet om filmpjes te uploaden, dus als je die wilt zien moet je op Instagram zijn.
De dag werd afgesloten met classic 2 uur op de grond zitten voordat de vuurwerkshow begint. Happily Ever After is echt een top show. Geweldig vuurwerk, prachtige projecties op het kasteel en natuurlijk een deuntje wat blijft hangen. De muziek heeft lyrics waar ik me goed in kan vinden, en die ik je vandaag ook mee wil geven:
Now we're on our way
Leave our fears behind us
Not so far away from the dreams that live inside us
Moving down this road we've chosen
There's no limit to where we're going
Een dagje later was het tijd voor uitslapen, want een vuurwerkshow om 20:00u betekent dat je zeker pas om 22:00u in je hotel bent. Zeker als de Ferry boot kapot gaat en je dus allemaal in de monorail terug naar het Ticket en Transportation Center moet… Na het uitslapen was het tijd voor ontbijt (lees: brunch) bij de Denny’s. IHOP kenden we al, dus besloten we z’n broertje uit te proberen. Vlak voordat we een tafeltje krijgen slaat een klap onweer in en is het stukje Orlando waar we zijn zonder stroom. Binnen 10 minuten is de stroom weer terug, gelukkig, en krijgen we alsnog een tafeltje. Voordat we kunnen bestellen moeten we wel een half uurtje wachten, want het systeem en de wifi die daarvoor nodig is, heeft iets meer last van de klap onweer. We kozen voor een breakfast sandwich en een stuffed french toast met cream cheese en aardbeien. Weer een goed plan, perfect uitgevoerd (heb je de referentie al opgezocht?).
De rest van de dag hebben we in Disney Springs doorgebracht, een winkelcentrum van Disney. Je vindt hier veel souvenir winkels, maar ook veel dure merken. Mijn favorieten waren ook aanwezig: Pandora en Kate Spade. Dit keer slechts bij één van de twee een paar eurootjes uitgegeven. De andere ervaring waar ik altijd jaloers op ben als ik vlogs kijk is de Basin, een winkel vergelijkbaar met de Lush, waar ik vandaag m’n handen gescrubd heb (en de scrub heb gekocht) en nog wat bath bombs heb uitgekozen om mee te nemen naar mijn nieuwe Groningse plekje, waar ik – jawel – een bad heb! Verder liepen we door de M&M en CocaCola winkels en kochten we nieuw ontbijt voor de komende dagen bij Everglazed Donuts. Size for scale: bijna zo groot als je hoofd. Een wat relaxtere dag, maar dat vinden mijn voeten niet zo erg, dus heb ik er alsnog van genoten!
